Mary Don’t You Weep is een nummer van Prince. Hij nam het in 1983 op, maar de track was nog nooit officieel vrijgegeven. Het is nu eindelijk te horen en staat op het ‘nieuwe’ album van Prince Piano & A Microphone 1983, dat afgelopen week uitkwam.
Spiritual
Piano & A Microphone 1983 bevat negen nummers die Prince in 1983 solo opnam in zijn huis in Chanhassen. Een postuum album. Sober ook. Geen band. Alleen Prince die zichzelf begeleidt op piano. Dat was een jaar voor zijn grote doorbraak Purple Rain. Mary Don’t You Weep is een gepassioneerde cover van de gelijknamige spiritual. Met dit nummer richt hij zich op de impact van vuurwapengeweld waaraan de Amerikaanse jeugd dagelijks wordt blootgesteld.
Baltimore
Afgelopen week verscheen de officiële video van dit nummer. De tekst onder de video komt uit het nummer Baltimore dat hij schreef naar aanleiding van de dood van Freddie Gray in Baltimore in 2015. Gray overleed als gevolg van een gebroken nek nadat hij door de politie was opgepakt en naar het politiebureau gebracht.
Het citaat uit het nummer luidt als volg:
“The system is broken. It’s going to take the young people to fix it this time. We need new ideas, new life…”.
Prince
Mary Don’t You Weep
Het nummer Mary Don’t You Weep is niet zo lang geleden ontdekt. Prince nam meer dan 25 jaar geleden op. De cassette waarop dit nummer stond, is onlangs weer teruggevonden. Hij heeft het nummer niet zelf geschreven. Het is al meer dan honderd jaar oud. Het is een van de bekendste negrospirituals: religieuze volksliederen van de Noord-Amerikaanse zwarte slaven. Het dateert van ver vóór de Amerikaanse Burgeroorlog en werd voor het eerst op de plaat gezet door The Fisk Jubilee Singers in 1915. Het is talloze keren opgenomen, maar de bekendste is waarschijnlijk die uit 1958 van de gospelgroep The Caravans met de zangeres Inez Andrews.
Prince gaf er een geheel eigen draai aan. Luister hieronder naar zijn versie.
De video eindigt met de volgende woorden:
“Compassion is an action word with no boundaries”
Prince
Bronnen: Rolling Stone, Volkskrant, Wikipedia