Is er sinds de jaren ’60 wel iets veranderd in de V.S.? Als je teksten op het album Is It Because I’m Black van Syl Johnson beluistert, dan is er nog niet veel verbeterd.
Land of the free
De afschuwelijke moord op George Floyd laat zien dat er sinds de afgelopen vijftig jaar veel is veranderd en dat er nog steeds geprotesteerd moet worden. Niet alleen in de V.S., maar in de hele wereld. Discriminatie en racisme etteren nog steeds door. En dat is best vreemd voor een land dat zich profileert als land of the free and the home of the brave.
Is It Because I’m Black
In 1970 bracht soulzanger Syl Johnson zijn album Is It Because I’m Black uit op het Twinight label. Later stapte hij over naar het Hi Label. Dit was ook de platenmaatschappij van Al Green en veel van Johnson muziek heeft dan ook hetzelfde sfeertje. Niet zo gek want dezelfde sessiemuzikanten spelen er op mee. Dit conceptalbum van Johnson gaat over de Afro-Amerikaanse identiteit, sociale problemen en racisme. Een enorm actueel thema. Luister maar naar het titelnummer. Er is echt niets veranderd!
The dark brown shades of my skin, only add colour to my tears
That splash against my hollow bones, that rocks my soul
Looking back over my false dreams, that I once knew
Wondering why my dreams never came trueIs it because I’m black?
Together, Forever
Op het album van Johnson stond een track geschreven door bassist Bernard Reed, getiteld Together, Forever. Reed schreef het nummer na een reis met het openbaar vervoer. Toen hij samen met leden van de band Pieces Of Peace de Michigan Avenue-bus nam, werd hij door blanke passagier beschuldigd van diefstal. Dat was helemaal niet waar. Die beschuldiging had hij alleen aan zijn huidskleur te danken. Reed koos er niet voor om verbitterd te raken, maar schreef er een lied over. Een lied over hoop en vertrouwen. Dit lied is nog altijd even actueel.